Fabularnie "MM" jest dość sztampową konstrukcją, mocno przewidywalną, za to sam koniec, choć też nie jest w żadnym stopniu odkrywczy, nastraja na melancholijne fale. Wizualnie chyba też to nie najlepsze osiągnięcie tego autora, mam wrażenie, że niektóre z jego komiksów były bardziej wycyzelowane. To fajne komiksidło, ale nie ociera się w żadnym momencie o coś więcej niż zwykła rozrywka. Standardowa antywojenna opowieść. Lektura M"MM" to łatwa rozrywka, dobrze spędzony czas, jeśli ktoś szuka wyłącznie komiksowego popcornu i coli. Jeśli chodzi o antywojenne komiksy, Garth Ennis i jego 5 tom Punishera Max to nieosiągalny poziom, gdy porównuję go z "MM". Oczywiście Punisher to nie żadne arcydzieło, ale sprzeciw wobec bezsensu wojny jest tam o niebo lepiej ujęty. Ostatni zeszyt Ennisa miażdżył i wgniatał w fotel, a w MM tylko smutno się robi pod koniec, że młodzieńcza miłość nie wypaliła, a życie kieruje się w dość nieoczekiwanym kierunku. Ale to moja mocno subiektywna ocena.

Komiksy lotnicze to dość specyficzna kategoria. Fabuła z reguły jest tylko pretekstem do pokazania efektownych ujęć samolotów czy walk powietrznych i nie należy zbyt wiele po niej oczekiwać. Natomiast lotniczego "mięcha" tu nie brakuje i jest podane z odpowiednim znawstwem dla pasjonatów tematu. Także jak ktoś jest maniakiem lotnictwa, to gwiazdek pięć, dla pozostałych może trzy (albo i mniej).