Nie ukrywam, że zdarza mi się sięgnąć po komiks ze względu na kreskę. Tak właśnie było też w przypadku ,,Nomen Omen tom 1 – Całkowite zaćmienie serca”, którego przykładowe strony mnie zauroczyły, a że i opis fabuły zdawał się interesujący, nie zastanawiałam się wiele i zaczęłam lekturę. Przygotujcie się na całkowite zaćmienie, niestety nie tylko serca. Rebbecca Kumar nie jest typową nastolatką, nie tylko ze względu na fakt, że cierpi na achromatopsję czy to, że na jej rodzinę składają się dwie mamy i dwa psy. Rebbecca miewa bowiem dziwne wizje, których nie jest w stanie zrozumieć. Widzi w nich niezwykłe istoty i wydarzenia, których w żaden sposób nie można wytłumaczyć w logiczny sposób. W trakcie jednej z takich wizji dziewczyna dosłownie traci swoje serce… Jak się szybko okazuje jest to dopiero początek jej kłopotów. W świecie ,,Nomen Omen” rzeczywistość co rusz przeplata się ze światem rodem z baśni, a ze względu na przypadłość głównej bohaterki widzimy go w większości w odcieniach szarości – wyjątkiem są tu momenty w których na scenę wkracza magia – są to jedyne strony częściowo lub całkowicie pokryte kolorami. Nie ukrywam, że ma to niesamowity urok i bardzo mi się to spodobało już po pobieżnym przejrzeniu komiksu. Niestety szybko się okazało, że ten zabieg i miła dla oka kreska to praktycznie rzecz biorąc jedyne zalety ,,Nomen Omen”. Fabuła poprowadzona jest w bardzo chaotyczny sposób, co chwile następują przeskoki w przestrzeni i czasie, obserwujemy akcję oczami różnych bohaterów, a do tego dochodzą jeszcze przeplatające się wymiary – realny i ten magiczny, przez co czytelnik ma początkowo problem cokolwiek z tego zrozumieć. I choć z czasem jest nieco lepiej to niestety owa chaotyczność, brak wyjaśnienia czy też rozwinięcia pewnych kwestii daje się mocno we znaki. Ciąg dalszy recenzji dostępny na stronie Kosz z Książkami.