Komiks fantasy z wikingami? Pierwsze skojarzenie to na pewno "Thorgal", seria zasłużona, którą doceniam, choć wielkim fanem nie jestem. Ale nie samym "Thorgalem" człowiek żyje, nordyckiego fantasy nawet w komiksowym wydaniu nie brakuje, a "Vei" należy do całkiem udanych przedstawicieli tego gatunku. Bardziej młodzieżowych co prawda (choć trudno mi do końca scharakteryzować ten album w taki właśnie sposób), ale wartych poznania, jeśli lubicie takie właśnie klimaty.

Wszystkich miłośników mitologii nordyckiej, a także klasycznych powieści przygodowych zapraszamy na wspólną wyprawę na statku wikingów do mitycznej krainy olbrzymów – wśród atrakcji przewidujemy: emocjonujące potyczki, spotkanie z olbrzymami i bogami, przeprawę przez malowniczy Jotunheim i wiele innych. Mówiąc krótko, przedstawiamy pierwszy tom ,,Vei”. Podczas morskiej przeprawy w poszukiwaniu mitycznej krainy olbrzymów – Jotunheimu – grupa wikingów wyławia z morza kobietę, która po przebudzeniu okazuje się nie być człowiekiem. Vei – bowiem takie nosi imię – prowadzi wojowników ku celowi ich wyprawy, a swojemu domowi. Na nieszczęście dla niedoszłych zdobywców ich statek rozbija się u brzegów Jotunheimu, a losy Vei zostają związane z jednym z ocalałych z katastrofy – wikingiem imieniem Dal. W ,,Vei” wątki przygodowe przeplatają się z elementami klasycznymi dla powieści obyczajowych. Bohaterowie wrzuceni w środek konfliktu między Jotunami, Asami i ludźmi nie tylko będą zmuszeni do walki o swoje życie, ale także zaczną zastanawiać się nad tym jak wyglądało ich dotychczasowe życie. Nie zabraknie także rodzącego się między Vei i Dalem uczucia, które będzie kolejnym motorem do przemyśleń na temat otaczającego ich świata i praw, które wytyczał tor życia nie tylko ich samych, ale także ich pobratymców. Pod względem fabularnym ,,Vei” stanowi przykład tradycyjnej historii przygodowej opartej na motywach mitologii – w tym przypadku mitologii nordyckiej. W komiksie brak jakiś zaskakujących zwrotów wydarzeń, czy głębokich charakterów postaci, które zostałyby w pamięci czytelnika na dłużej. Ot kolejna opowieść o spotkaniu dwójki z pozoru bardzo różnych osób, których początkowa niechęć szybko ustępuje innym uczuciom gdy los zmusza ich do ścisłej współpracy i stawianiu razem czoła różnym niebezpieczeństwom, a także sprawia, że zaczynają oni kwestionować swój dotychczasowy światopogląd. Mimo owej schematyczności historii i postaci ,,Vei” stanowi dobrą pozycję, może nie zaskakującą niczym czytelnika, ale za to wyjątkowo przyjemną w odbiorze i miłą dla oka. Zaś oparcie całości na mitologii nordyckiej z pewnością będzie stanowiło dodatkowy atut dla miłośników tego typu motywów. Komiks ukazał się w Polsce nakładem wydawnictwa Non Stop Comics. W przeciwieństwie do większości serii tego wydawnictwa ,,Vei” doczekał się wydania w twardej oprawie, co nie ukrywam bardzo mnie cieszy. Całość prezentuje się nad wyraz dobrze, kreska jest przyjemna dla oka, w szczególności podobały mi się plansze przedstawiające Jotunheim – jest to kraina pełna magii i rysunki świetnie oddają jej niezwykłość i malowniczość. ,,Vei” zapowiada się na dobrą, choć niestety dość krótką, bo dwutomową, serię fantasy opartą na motywach mitologii nordyckiej. Mamy tutaj burzliwe przygody, emocjonujące pojedynki, wszechobecną magię, a nawet wątek miłosny – a całość tworzy spójną i bardzo klimatyczną choć niezbyt skomplikowaną historię, którą czyta się szybko i z prawdziwą przyjemnością. Jeżeli szukacie lekkiego tytułu jako odskoczni między poważniejszymi pozycjami, ,,Vei” sprawdzi się w tej roli idealnie. https://koszzksiazkami.pl/vei-tom-1-recenzja/

Niby szybkie czytadło, ale nic po tym nie zostaje... Od strony wizualnej zbyt słodko, taki lukrowany pierniczek... no i choć do głównej bohaterki nic nie mam, twarda wojowniczka itd. ale jej kompan to przystojniak, który po ogoleniu byłby osobnikiem o twarzy kobiety! Przed lekturą, gdy przewertowałem sobie na szybko ten komiks, miałem wrażenie, że to jakaś postać żeńska, ale ucharakteryzowana, ze sztuczną brodą, bo jakaś konspiracja, czy coś... Ale to taka maniera rysownika. Olbrzymy też mają ładne twarze. Wszystko w ogóle jest ładne. A fabularnie - standard. Napchane trochę mitologii i od razu wszystkim stają łzy w oczach, bo zrobiło się tak mądrze, tak utylitarnie, młodzież dokształci się, łyknie innej kultury... Szczerze mówiąc to jednak wikingowie stoją nadal wyłącznie Thorgalem, Saga Winlandzką, no i teraz Ludźmi północy. Bo Vei to zwykły plankton na tym polu. Niestety.