Komiks Jest niechlujny, niedopracowany pod względem graficznym jak i samej historii. Taki farmazon nabazgrany na kolanie po paru piwach z bełkotliwą historia. Filozofowanie na siłe i próba zrobienia z gniota czegoś więcej. Komiks jest 2-3 kolorowy z co jakis czas tragicznymi kolorowymi fotoszopami. Rysunki są nabazgrane, buedbe, nieprecyzyjne nieciekawe i strasznie płaskie i płytkie. Szkoda czasu na to patrzec i z nudą się to czyta. Nie ma w tym komiksie nic wartego uwagi, a przez poziom rysunków cięzko to nazwać komiksem bo tak pustych płaskich i słabych rysunków jak narazie nie miałem okazji zobaczyć. Komiks tragedia. Rozumiem że można się doszukiwać w tym paszkwilu czegoś więcej, ale to jest po prostu żałosne. Ani do poogladania, ani do poczytania. Żałuje wydanych pieniędzy. Jakbym wczesniej zobaczył plansze to bym nawet kijem tego nie tknął bo taki poziom rysunku wiem co zwiastuje. Takiej biedy pod względem rysunku i historii nigdy nie widziałem. Nie szanuje ludzi którzy się do swojej roboty nie przykładają i robia rzeczy na odwal się.

Może nie byłbym aż tak surowy w ocenie tego komiksu, jak mój poprzednik, jednakże z niektórymi Jego tezami się zgodzę. Może najpierw plusy: niektóre fragmenty z prezentowanych tu historii przykuły moją uwagę i zainteresowały mnie. Momentami dawało się nawet odczuć magię (nie)codzienności. Podobały mi się zabiegi z retrospekcją i nostalgiczne przywoływanie wspomnień w zetknięciu z pewnymi przedmiotami czy wydarzeniami. Ciekawe jawią mi się niektóre kreacje postaci, może i zwyczajnych, ale w tej zwyczajności prawdziwych. Motyw gigantycznego stwora-szkieletu jest intrygujący, aczkolwiek moim zdaniem kompletnie zmarginalizowany i niewykorzystany. A szkoda. Niektóre fragmenty pod względem plastycznym też potrafiły przykuć na dłużej moją uwagę. Komiks jest starannie wydany. Tyle plusów. Przeważają minusy. Rysunki rzeczywiście przypominają dokonania początkującego, kilkunastoletniego grafika. Moim zdaniem Autor niepotrzebnie nagromadził tyle różnych technik graficznych, malarskich, fotograficznych i jeszcze innych w jednym komiksie. Mam wrażenie, jakby czasami robione to było na siłę, aby tylko wcisnąć coś nowego, innego, oryginalnego. W dodatku wiele ilustracji wykonanych tymi technikami też jest na poziomie początkującego artysty (akurat opracowywałem niedawno akta studentów Wydziału Artystycznego na kierunkach grafika i malarstwo jednej z Uczelni i tam wiele prac dyplomowych było na podobnym poziomie, a niektóre ośmielę się ocenić swoim okiem profana jako zdecydowanie lepsze). Od osoby z tak imponującym spisem dokonań twórczych i takim doświadczeniem artystycznym można chyba oczekiwać trochę więcej. Spójność fabularna całego komiksu pozostawia sporo do życzenia. Historie są nierówne i momentami wydają się sztucznie przeciągane. Część plansz zdaje się mieć za zadanie zwiększyć objętość książki, a nie posuwać do przodu fabułę. Próby filozofowania wkładane w usta niektórych postaci prezentują się wielokrotnie nienajlepiej, przypominając poziom, jakiego można posłuchać na osiedlowych skwerkach i w tanich knajpach. Krytykiem sztuki nie jestem i nawet nie próbuję pretendować do takiego miana, ale zachwyty i nagrody przyznane temu komiksowi są według mnie mocno przesadzone. Cena jest również za wysoka (nawet po super obniżce Gildii). Szkoda pieniędzy. Czasu może mniej, bo warto niekiedy poznać różne oblicza „sztuki”.

Na pińcet stron komiksu 400 jest rysowanego powiedzmy "tradycyjnie" a mniej niż sto to kolaże czy plansze malarskie, będące ilustracją do tekstu - więc nie wiem o co to biadolenie. Jak na McKean'a to całkiem nieźle :D Rozumiem, że nie każdy "czuje" komiksy w stylu B. Sienkiewicza czy K. Gawronkiewicza - ale recenzje takie jak powyższe to nieporozumienie. Jak ktoś się rozminął ze swoimi z d... wziętymi oczekiwaniami to już nie wina autora "Klatek". To trochę jakby ktoś sięgnął po komiks Ennisa i oburzył na zawartą tam przemoc i wulgaryzmy. Rozumiem że można McKeana nie znać, no ale jak kogoś stać na kupienie za stówę w ciemno komiksu z takiego wydawnictwa jak timof, to powinno go być też stać na pokazanie pewnej klasy w recenzowaniu. PS Ubawił mnie ten fragment o utalentowanych studentach z ASP. Argument w stylu: " a mój wujek robi lepsze zdjęcia komórką" :D

Mnie zaś ubawił fragment „jak kogoś stać na kupienie za stówę w ciemno komiksu z takiego wydawnictwa jak timof, to powinno go być też stać na pokazanie pewnej klasy w recenzowaniu”. A cóż wspólnego mają pieniądze z klasą człowieka? Akurat często jest między nimi zależność odwrotnej proporcjonalności: im kto ma więcej kasy, tym mniej klasy. Co zaś do wujka robiącego komórką lepsze zdjęcia, to niestety tak się często zdarza, że przytoczę przykład (autentyczny) „sztuki”z jednej z muzealnych galerii: kilka lat temu widziałem tam obraz zatytułowany „Czarny kwadrat na białym tle” i treść dokładnie odpowiadała tytułowi. Myślę, że niejeden wujek namalowałby coś bardziej wyszukanego. Zaś pewnie niejeden krytyk „sztuki” zwymyślałby mnie od prostaków i nieobytych chamów. Ale ja takiej „sztuki” nie czuję. I moim zdaniem „czucie” sztuki nie musi wcale być tożsame z jej poziomem artystycznym.

Nie rozumiem tak niskich ocen. Dla mnie to jeden z lepszych komiksów jakie kiedykolwiek czytałem, graficznie mnie zahipnotyzował, od historii się nie mogłem oderwać nim nie przeczytałem go od początku do końca i mam zamiar to powtórzyć.

Zgadzam się z przedmówcą. Arcydzieło. Niesamowity klimat w doskonałej oprawie. McKean to geniusz.