Dokonana umiejętnie, z lekkością i polotem, a jednocześnie z zachowaniem ważnego przesłania oryginału. Począwszy od zamysłu powołania do życia drewnianej kukiełki (w oryginale chęć posiadania dziecka, tutaj-towarzyszki życia, z uwzględnieniem jego erotycznego aspektu), poprzez ciekawy sposób ożywienia bohaterki (!), równie interesujące wykorzystanie motywu powiększania jednej z części ciała w przypadku kłamstwa Pinokii (tutaj inny element ulega deformacji), aż po zaskakujące i zabawne zakończenie. Po drodze ukazane pułapki czyhające na nie znającą życia młodą osobę w brutalnym świecie. Pinokia jest szczególnie narażona ze względu na połączenie jej walorów seksualnych z dziecięcą wręcz ufnością i naiwnością. Udanie nakreślone relacje ojca-Gruchetto i jego wytworu/wychowanki-Pinokii (wzorowane na relacjach Gepetto i Pinokia; zachowano tu wiele z oryginału umiejętnie okraszając to erotyzmem zgodnie z nieco innym kontekstem pojawienia się i funkcjonowania bohaterki). Interesująca gama czarnych charakterów: sutenerów, cwaniaków, burdelmam i wielu innych, którzy bardzo chętnie i bez żadnych skrupułów wykorzystują Pinokię dla osiągnięcia różnych celów. Są elementy humorystyczne, które przydają nieco lekkości tej tak naprawdę trudnej historii (np. imiona, nazwiska czy pseudonimy niektórych postaci; motyw piersi Pinokii jako elementu wypornościowego pozwalającego jej nie utonąć czy sposób na powrót tychże piersi do normalnego rozmiaru po ich powiększeniu w wyniku kłamstwa). Trochę oldschool'owa grafika świetnie pasuje do tej opowieści, która czasem śmieszy, czasem skłania do refleksji. Cieszę się, że ten komiks poznałem i zachęcam do tego innych.

Fajnie narysowana historia