W roku 1976 opublikowany został komiks „Tintin i Piocarosi”, który, choć autor niemal od razu zaczął myśleć nad ciągiem dalszym, okazał się ostatnim wydanym za życia Hergé’a tomem serii. I ostatnim zakończonym. Mający podsumować 50 lat pracy belgijskiego autora nad serią „Tintin i alph-art”, który ukazał się trzy lata po jego śmierci, nie jest kolejnym komiksem o Tintinie, Milusiu i kapitanie Baryłce. To zapis nieukończonego nigdy scenariusza do części o takim właśnie tytule, uzupełniony o szkice poszczególnych wydarzeń i całych plansz. I chociaż nie dowiadujemy się z niego, jak zakończyła się cała przygoda (zresztą nie o to przecież chodzi), dostajemy do rąk wspaniałe i wzruszające pożegnanie z serią, postaciami i samym autorem.

A propos „Tintin i alph-art”, podanego tu w wersji bardzo roboczej, tylko wstępnie przygotowywanej przez Herge'a - jakby było wspaniale, gdybyście wydali to dzieło w wersji skończonej, np. narysowanej przez Yves Rodier'a. Wiem, zdanie Spadkobierców jest raczej negatywne, ale tylko co do oficjalniej kontynuacji. Jednak na Zachodzie wydano dokończonego "Alph-arta" z dopiskiem 'A Tribute To Herge', albo z podkreśleniem, że to 'Parodia Tintina' - i wtedy jest, z tego co wiem, legalnie. Mam PDF-y tego z wersją francusko i anglojęzyczną (wersje papierowe są drogie), i powiem, że na pewno warto. Styl, kreska i humor wierne Herge'owi, i wierne pozostawionemu scenariuszowi, więc zapewne wielu fanów Tintina zakupi ten ostatni, tym razem dokończony 24-ty odcinek kultowej serii.