Mam słabość do Slaine'a i stąd 4 gwiazdki. Scenariusze Pata Millsa są świetne. Świetnie osadzone historie w świecie fantasy z elementami celtyckiej mitologii. Super lokacje, pomysły fabularne i bestiariusz (zwłaszcza nieumarli i Dziwaczny Lord Wyleniały Feg, ale inne potwory i postacie również). Ale ... Przy "Slaine'ie-Królu" czepiałem się tylko warstwy tekstowej (jako, że już wtedy się nazrzędziłem, więc teraz pominę to milczeniem), tutaj czepię się także grafiki. Od początku do końca leży mi tylko kreska Angie Kincaid - duża ilość czerni tworzy mroczny klimat, postacie są rasowe, twarde, z charakterem. W wykonaniu Massimo Belardinellego Slaine wygląda jak wykonawca Italo Disco z lat 90. XX wieku - zupełnie brak mu drapieżności i dzikości. W grafikach Mike'a McMahona wszyscy mają twarze Ukko i wyglądają jak Gobliny, a w dodatku kreska została znacznie uproszczona, co wywarło na mnie bardzo złe wrażenie, zwłaszcza po lekturze poprzedniego "Slaine'a". Mam nadzieję, że kolejne odsłony przygód celtyckiego wojownika wykonają inni rysownicy.

Jednak tutaj historie są świetnie opowiedziane i zilustrowane. Umieszczone na końcu komiksu materiały dodatkowe wyjaśniają wiele odnośnie kultury Celtów i nie tylko. Pozycja, do której na pewno będę wracał.

bo nie mam siły mu tego napisać.

Jak pierwszy tom jeszcze przyciągnął moją uwagę tak tutaj wynudziłem się podczas lektury niemiłosiernie. Rzecz raczej tylko dla hardcorowych fanów fantasy.