Lubię Simona Bisleya i lubię pogapić się w jego rysunki. Ładnie wydany album, treść... no można się domyślić, że jest szczątkowa. Bzdury do potęgi i głupoty prześcigające się z kretynizmami. Ale urok takich albumów nie polega przecież na głębokiej treści i sławieniu humanistycznych wartości. Pełne detali obrazki o robotach strzelających do wszystkiego w drodze do centrum wszystkiego, by ocalić wszystko. Sztampa goni sztampę, lecz... rysownicy z maestrią i wirtuozerią bawią się pokazując nam wszystko to, czego zobaczyć się nie da w realnym świecie. Eskapizm w czystej postaci. Absolutny brak sensu, wyłącznie zabawa! Śmierć, zniszczenie i pożoga - zupełnie jak wypowiedzi członków szwedzkiego Marduka opowiadających o swej nowej płycie. Ktoś, kto szuka głębokich treści niech ominie ten album szerokim łukiem. A ci, którzy lubią Lobo, Dredda i nie przeszkadza im ten rodzaj głupoty powinni być ZA-DO-WO-LENIIII(!!!!). Mi się w każdym razie bardzo podobało. I to bardzo.

Brak jakiejkolwiek treści. Jeśli nie jesteś fanem Bisleya to odradzam.