Od kiedy tylko zobaczyłem zapowiedź tego komiksu, wiedziałem, że będę chciał go przeczytać. Nie zainteresowała mnie ani tematyka, bo nie przepadam za przenoszeniem mitów na komiksowy grunt (temat jest już bowiem tak ograny, że szkoda na niego słów), ani nazwisko Olgi Tokarczuk, mimo jej statusu, nie zrobiło na mnie wielkiego wrażenia, a i z twórczością Daniela Chmielewskiego nie miałem w życiu zbyt wiele do czynienia. Coś jednak było w tych przykładowych planszach, co przyciągało mnie do "Ja, Nina Szubur". Ten klimat i zapowiedź czegoś ambitnego. I chociaż nie do końca całość wyszła tak, jak bym tego oczekiwał, album okazał się naprawdę udanym dziełem, absolutnie wartym poznania.

Apokaliptyczna wizja miasta-państwa niedalekiej przyszłości, jedynego ocalałego na całym globie. Uruk , trój-poziomowa forteca, która dzieli ludzi na lepszych i gorszych, na swoiste kasty. Samowystarczalna budowla ze słońcem, ogrodami, szklarniami na górze oraz podziemiami, brudem i śmiercią w podziemiach. Kierowana przez ojców – założycieli, bogów, nieśmiertelnych. To w tym mieście mieszka Anna, bogini, córka bogów-ojców, piękna, nieśmiertelna, żona i kochanka dla wielu. Kobieta pełna tajemnic. Pewnego dnia wraca spoza miasta do swojej przyjaciółki i kochanki, Niny Szubur, odmieniona. Ciągle gapi się w jakieś urządzenie do złudzenia przypominające skrzyżowanie smartfona z GPS-em, luneta i hologramem. Oznajmia, że ma zadanie udać się do miejsca, z którego się nie wraca: M3, podziemnej części miasta. Tam mieszka jej siostra bliźniaczka. Kiedy Anna In nie wraca, Nina postanawia rozpocząć poszukiwania przyjaciółki, ale drzwi M3 przed nią się nie otwierają. Postanawia poszukać pomocy na powierzchni, ale okazuje się, że nikt, poza nią, nie płacze po zniknięciu Anny. Czy miłość wystarczy, by uratować Inannę? Czy brutalnie szczery, konsekwentnie poukładany i trzymający się zasad świat potrafi zrobić wyjątek i pozwolić wrócić Annie? Więcej na http://www.monime.pl/ja-nina-szubur-i-anna-in-w-grobowcach-swiata/