Bardzo lubię Amerykańskiego Wampira, ale ten tom zdecydowanie nie trzyma wysokiego poziomu swoich poprzedników. Krótkie opowiadania różnych autorów, które nie wzbudziły we mnie szczególnego zainteresowania, chyba lepiej sprawdziłyby się jako bonusy po dłuższych historiach w innych albumach, niż jako antologia. Ale plus za rysunki Francavilli i Moona. No i poprzedzająca antologię, Długa droga do piekła, też niczego sobie - ale to najmocniejsze akcenty tego albumu.

Główny wątek fabularny nie posuwa się w tym albumie do przodu.
To zbiór historii średniej jakości, antologia.
I to jedna z tych antologii która nie wnosi niczego ciekawego ani nowego do serii.
Najsłabszy odcinek tej wampirzej serii.

W odróżnieniu od pozostałych tomów ta część zawiera 11 krótkich opowieści, które spokojnie można sobie odpuścić, ponieważ wszystkie w zasadzie zawodzą (niektóre są też dość odpychające graficznie). Podobnie jak moi „przedpiścy” uważam, że ten tom amerykańskiego wampira jest zupełnie niepotrzebny. Jest to zbiorek dygresji, które w żaden istotny sposób nie rozbudowują głównej linii fabularnej, uniwersum wykreowanego przez Snydera i Albuquerque, czy jego mitologii. Opowiastki są krótkie i niestety banalne. Jeśli coś „dopowiadają” to są to rzeczy nieciekawe. Żaden z autorów nie miał niczego interesującego do powiedzenia. Jeśli czytasz Amerykańskiego wampira dla świetnej opowieści w konwencji horroru, to odpuść sobie ten tom. Niczego nie stracisz. A jeśli chcesz posiadać w kolekcji konieczne wszystkie tomy, to warto mieć świadomość, że część szósta będzie raczej jednorazową lekturą i spełni funkcję wyłącznie estetyczną na Twojej półce z komiksami.