Super, że wydajecie taki klasyk.

KOMIKS WART POLECENIA ,EROTYKA W NAJWYSZYM WYDANIU ,POZYCJA OBOWIĄZKOWA .

Choć porównanie do Sin City do spora przesada, kompletnie nie ten poziom, to jednak patrząc z perspektywy czasu całość musiała być niesamowicie kontrowersyjna. Najlepsze jest jednak wydanie. Choć w twardej okładce - jest tanio. Pozycja jednak nie jest do końca warta polecenia. Albo chce się sięgnąć po Black Kiss, albo nie. To lekka lektura, raczej bezpretensjonalna kpina. Wszystko w przedstawionym świecie ukazane jest w krzywym zwierciadle. Bohaterowie całkowicie wyprani są z choćby śladowego prawdopodobieństwa psychologicznego. Ot taka konwencja, gdzie poruszające się stereotypy klimatu noir wykraczają poza swoje role tak dla jaj. Treść pozornie ukazana jest na poważnie, lecz bzdury przelatujące przed naszymi oczami przypominają mrugnięcie autora w kierunku czytelnika.

Przeczytałem 10 zeszytów i rzygać mi się chce. Nie wiem czemu to gówno ma status kultu, serio. Narracja chaotyczna jak nie wiadomo co, czytam i nie wiem co się dzieje. Brud, zboczenia, dewiacje, perwersyjne stosunki co trzecią stronę, satanizm, wypruwanie flaków kotom aż mdli człowieka. I gdzieś w tle jakaś intryga w której najstarsi górale nie wiedzą o co chodzi. Gdyby nie 45 zł, które wywaliłem na ten syf wywaliłbym to do kosza. Na plus wydanie, cała reszta tragedia do kwadratu. Odradzam!

Pomimo ,że od premiery tego komiksu minęło juz prawie 30 lat, ciagle potrafi zaskoczyć i zadziwić. Rysunki świetne. Moze miejscami przegadany, ale wciąga jak cholera.

Przeczytałem dopiero po pół roku od zakupu zniechęcony plotkami i bardzo miło się zaskoczyłem. Nie wiedziałem nic na temat fabuły, nie czytałem opisu, po prostu dałem się wciągnąć tej pulpowej historii, doskonale napisanej, z fajną przewrotką, doskonałymi rysunkami i niecodziennym sposobem narracji. Nie każdemu będzie pasować, bo to nie thriller psychologiczny, ani nie erotyka, tylko pulpa. Wydanie super, papier dodał uroku. Jeden z lepszych komiksów na polskim rynku w 2016 roku.

Świetne rysunki, a fabuła - chociaż lekka i "dla jaj" - poprowadzona tak, że trzeba czytać ją uważnie, a nie przekartkować na reklamach w trakcie powtórki avengersów na Polsacie. Serce się raduje, gdy czyta się opinie ludzi oburzonych na zawarte tu perwersje i satanizm - to znaczy, że prowokacja Chaykina dalej działa i ma jeszcze rację bytu.

Tego szukałem i to dostałem :) Kobitka również zachwycona. Czekamy na podobne tytuły innych zagranicznych rysowników (Luca Tarlazzi) The Adventures of Selen czy (Giovanna Casotto) Bad Habits, In bed with Sonia X.

Akcja rozgrywa się w Los Angeles w latach 80. XX wieku. Mieście przepełnionym zbrodnią, narkotykami, prostytucją i wszystkim tym, co najgorsze. W takich realiach musi funkcjonować powracający z odwyku muzyk Cass Polack. Niespodziewanie zostaje on wciągnięty w sam środek przerażającego szaleństwa. Wystarczyła tylko jedna przejażdżka z urodziwą pasażerką, aby jego i tak trudne życie przerodziło się w koszmar wypełniony seksem i śmiercią. Album Black Kiss tom 1 to dzieło mieszające elementy thrillera noir, horroru, komiksu erotycznego (momentami wręcz pornograficznego) i wątków nadprzyrodzonych. Jest to więc mieszanka dość wyrazista, umiejąca przyciągnąć uwagę dojrzałego odbiorcy, mająca jednak również swoje pewne zauważalne niedoskonałości. Scenariusz Chaykina potrafi być bowiem dosyć nierówny. Narracja opierająca się na schematach thrillera noir jest dość skomplikowana (może momentami trochę za bardzo). Duża w tym również zasługa klimatu miasta przepełnionego mrokiem i przemocą. Ten element historii jest więc angażujący i zachęcający czytelnika do przewracania kolejnych stron. Problem pojawia się w momencie wkroczenia na scenę wspomnianych wątków nadprzyrodzonych. Pomysły autora w tej kwestii mocno trącą myszką i są delikatnie pisząc kuriozalne. Na dodatek ma to wyraźny wpływ na całą intrygę, która staje się przewidywalna. Nie jest to co prawda drastyczny spadek jakości komiksu, ale i tak trudno tych niedociągnięć nie zauważyć. Sytuację ratują całkiem nieźle nakreśleni bohaterowie. Nie są to jednak postacie, które można lubić. Nie ma tu klasycznego podziału na dobrych i złych, a tak naprawdę wszyscy skrywają w sobie jakiś mrok, który tylko czeka na uwolnienie. Całkiem nieźle wypadają również dialogi pomiędzy nimi. Są jednak sceny, w których jest ich zdecydowanie za duża ilość i są one niepotrzebnie przegadane. Zdecydowanie najmocniejszą stroną albumu (i jednym z głównych powodów, dla którego warto sięgnąć po tytuł) jest jego oprawa graficzna....