Najlepsza część serii Młodzieńcze Lata. R.Surżenko to godny następca Grzegorza Rosińskiego.Polecam

Naprawdę podobają mi się rysunki tego Surżenko. Tak prawie jak Rosiński, ale na szczęście nie traci indywidualnego sznytu. Treść to już coś zależnego od poszczególnych gustów czytelników.Każdego zadowolić się nie da - z pewnością nie jest to jakaś rewelacja zapierająca dech w piersiach, lecz trzyma fason i da się to czytać bez kłopotów. Mi się podobało. Seria Louve jest co nieco ciekawsza, ale to akurat moje zdanie. Ważne, że nadal można bez żenady kolekcjonować tę serię i eksponować na półce bez wstydu, że gapimy się w wolnym czasie na kretyńskie, zadrukowane byle czym obrazki. Jest dobrze...

Zupełnie nieźle. Naprawdę! Jak za starych dobrych lat.
Fajny scenariusz, rysunki Surżenki znakomite, aczkolwiek jedyne do czego jakoś nie mogę się przekonać to Gandalf. No nijak jego facjata nie pasuje do tej znanej z komiksów Rosińskiego. To dziwne, bo pozostałe postacie zostały znakomicie odtworzone. Gandalf natomiast jest jakiś taki głupkowato groteskowy. No i Thorgal trochę za dużo siedział na siłowni i niepotrzebnie natarł się olejkiem jak kulturyści przed zawodami. ;-) Ale to drobiazgi.
Tak, czy inaczej tom naprawdę niezły. O ile Kriss de Valnor i Louve mają się w końcu połączyć z główną serią, to Młodzieńcze lata jak dla mnie mogą spokojnie ciągnąć dalej, o ile oczywiście poziom będzie co najmniej taki jak w Runie.

Jeden z najlepszych albumów z pobocznych serii ze świata Thorgala. Co prawda gdzieniegdzie rysunki są niedbałe, ale jako całość broni się ten album i nawiązuje do najlepszych lat Thorgala, który dla mnie skończył się na Strażniczce Kluczy.