Dwóch rzeczy nie można temu komiksowi odmówić: wizualnie jest przepiękny, Cassaday wzniósł się na wyżyny swoich umiejętności - praktycznie każdy panel wygląda jak kadr z filmu; do tego od strony warsztatowej komiks napisany bardzo sprawnie. Natomiast treść... najlepiej w posłowiu do albumu powiedział to sam scenarzysta - Nowy Porządek jest porażką i to na wielu płaszczyznach. Napisany zaraz po atakach na WTC, miał pewnie za zadanie wlać trochę otuchy i patriotyzmu w serca straumatyzowanych amerykanów, ale z dzisiejszej perspektywy może wywoływać jedynie uśmiech politowania. Jest wręcz do bólu patetyczny i naiwny. Kapitan Ameryka, który pełni tu rolę tuby propagandowej, co chwile wypluwa tłuste kawałki o pokoju, dobrze/źle i wierze w "amerykański sen". Co prawda w kilku miejscach jest krytyczny wobec USA, zarzucając mu interwencjonizm czy wręcz terroryzm w przeszłości, ale w kulminacyjnym momencie Kapitan z całą mocą stwierdza, że Ameryka się zmieniła, bo wyciągnęła wnioski z historii i błędów przeszłości. Jaka to bzdura pokazały kolejne lata po ataku na WTC. Ameryka na terroryzm odpowiedziała jeszcze większym terrorem. Wojna w Afganistanie i Iraku, polowanie na Bin Ladena i Guantanamo stały się symbolami amerykańskiego wstydu, a nie żadnego triumfu. Lubię Kapa w wydaniu Brubakera i Millara, bo tam jest on co prawda idealistą, ale dawno wyzbył się złudzeń i ślepej wiary w państwa i ich instytucje. Odznacza się dużym człowieczeństwem i w obronie swoich wartości jest nawet w stanie stanąć do walki z własnym krajem (jak w Civil War). A Kapitan Ameryka z Nowego Porządku to taka wydmuszka jak w swojej pierwotnej wersji z lat 40. XX wieku, gdy z amerykańskim sztandarem bił po pysku hitlerowców.