Czyta się jak błyskawica. To taka opowieść o spotkaniu młodego człowieka z narkotykami. Najfajniejsze jest to, że nie ma tu, ani krytykowania ani moralizatorstwa. Jest tylko analiza stanów "emocjonalnych", ale zrobiona raczej metodą behawioralną. Autor wchodzi równie mocno w stany emocjonalne swoich bohaterów co Szałamow w Opowiadaniach kołymskich. Widać, słychać, ale brak komentarza odautorskiego. Nie ma w tej opowieści jakiejś niespotykanej głębi, stare dziadki leśne mogą nawet doszukiwać się wychwalania narkomanii, która pokazana jest jak kolejna rzecz w życiu wchodzącego w dorosłość młodzika. ALE.. to co mnie najbardziej zainteresowało to postać psa, który przeobraża się nieustanie na kolejnych kartach opowieści i raz wygląda jak pies, potem jak "kark", w zasadzie nie wiadomo, czy w ogóle istnieje, ale jeżeli już to tylko potwierdza bezrefleksyjność występujących postaci na scenie reżyserowanej przez Saschę Homera. Koniec jest dość wymowny, acz nie narzuca jakiejkolwiek interpretacji. Uszanowano czytelnika i skoro dano mu wszelkie klocki niech sobie sam stworzy sens zakończenia. Bo nie jest jednoznaczne. Amen. Mi się podobało. Skorzystałem z jednej z wielu promocji Gildii i kupiłem to dzieło za 24 zł, czyli taniutko było. A warto i pewnie za więcej nie skusiłbym się, bo kompletnie nie miałem pojęcia co kupuję. O wiele lepsza to lektura, niż pierdoły o super herosach okładających się po głowach walcząc o artefakt z niebios z siedemnastego wymiaru.