Obłędnie wciąga nawet największego, najbardziej wysmakowanego sceptyka!

Komiks nie męczy pomimo obszernego rozmiaru, tyle że nie bardzo mogę doszukać się w nim zabaw konwencjami i jakichś rewelacji ekspresji artystycznej. Początkowo widać, że nie miało to podążać w jakimś kierunku nacechowanym głębią, ale z czasem wszystko zaczyna zmierzać w rewiry poetyki snu i zabawy abstrakcją. Królik, który jest bohaterem opowieści jest niesamowitym głupolem i swym nieskończenie czystym sercem ma pokonać wszelkie zło świata. Reszta postaci nie jest już jednowymiarowa i widać, że autor bawi się w portretowanie przeróżnych egzemplarzy, dziwnych, dwulicowych i podstępnych nośników toczącej się historyjki. Nie mamy do czynienia z dziełem, to po prostu komiks, kolejny z wielu. Nie rzuca na kolana, lecz nie odrzuca.