To już drugi tytuł autorstwa Shuzo Oshimi na naszym rynku i możliwe, że jeszcze lepszy. Bardzo dobrze napisana i narysowana historia o dojrzewaniu, która ani na moment nie nudzi. Poruszany w niej temat potrafi skłonić do refleksji, co jak wspomina sam autor, miało być jedną z najważniejszych cech tego dzieła. Oby więcej tytułów tego autora się u nas ukazało, bo już teraz można przypuszczać, iż mamy do czynienia z kimś na poziomie Inio Asano.

Shuzo Oshimi idealnie uchwycił to jak skomplikowany i pełny turbulencji jest ten okres w życiu nastolatków. Zarazem stworzył naprawdę złożoną, oryginalną i wciągającą historię psychologiczną, która jest tym bardziej wiarygodna, że inspirował się w niej niektórymi osobami, miejscami, czy nawet doświadczeniami z własnej przeszłości. Kwiaty zła to niesamowita huśtawka emocji. Autor te emocje doskonale uchwycił i świetnie nimi balansuje. Fajnie, że autor nie spieszy się tutaj z niczym. Pozwala historii żyć własnym życiem i rozwijać się naturalnym tempem. To kolejny z plusów, który czyni lekturę wciągającą, na swój sposób przyjemną, ale momentami także straszną.

Parę lat temu w moje ręce wpadła seria anime „Aku no Hana”. Obejrzałem, zachwyciłem się, chciałem więcej, na więcej zresztą nawet się zanosiło, ale nie ciąg dalszy nie powstał. Więc chciałem poznać mangę, acz nie złożyło się tak, bym chciał porwać się na jakieś zagraniczne wydanie, pomyślałem, że może w końcu ktoś to wyda u nas. No i właśnie wydało Waneko. I to jak wydało – grube, solidne tomiszcza, które pozwolą nam serię łyknąć szybko i bez przeciągania! Więc cieszy się mi się morda, tym bardziej, że to po prostu kawał świetnego, dojrzałego komiksu. nieco mniej mrocznego, niż anime, przynajmniej jeśli chodzi o wygląd, ale fabularnie to ten sam poziom emocji, psychologicznych gierek i napięcia, który pokochałem w serialu.

to pewnie bardzo by mi się podobało, a tak nie sądzę, że warto kontynuować czytanie. Przemęczyłem pierwszy tom i nikomu nie polecam. Dosyć niewygodnie się czyta, Hanami lepiej wydaje.